දෙපයට වාරු අරන්
ජීවන බර කරේ තියන්
ජීවිතේ කන්ද නගිනවා
මට හරි වෙහෙසයි
ලෙඩ දුක් බෝමයි
ජීවිතේ දුකම විදිනවා
නුඹ දැන් මහළුයි
පිං දන් කරගන්නයි
උතූමන්ලාද කියනවා
පිං ධම් තව ඈතයි
කාලය හරි නපුරුයි
දිවි බර තව වැඩි වෙනවා
අතමිට හිඟ පාඩුයි
උසුලන්නට බෑමයි
දුක් කරදර හිසට වැටෙනවා
දැන් උඹ අබලන්
අවසානෙට ඇවිදින්
මරුවා කැන්දන් යන්න හදනවා
රෝ දුක් වැඩිවුවත්
මොන කරදර ආවත්
තාමත් අපි ජීවිතේ තනුව වයනවා.
Monday, December 25, 2017
Subscribe to:
Posts (Atom)
අලුත් බ්ලොග් එකක්
https://thepsychblog.com/ අපේ බ්ලොග් අඩවි අතරට අලුතින්ම එකතුවුනු බ්ලොග් එකක් තමයි https://thepsychblog.com උඩ තියෙන ලිංක් එකෙන් අලුත්...
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrkxOukQHXjdVkjW0RzfDaZI0wjkI9zvy7FAgQDsl99iqMUBDAZDAYcfOFGwhiaermHAge6i36I7aWJ6kJsnTVECadC2x349wbI9VyOZbMtpRcm5Gubprz6Aomi9t1gjMylnSNtajyJ_jo6fATytCdqjswwSs-0bgiY1cj2-6PKKzqDdKR8wpWtAHxvyCc/s320/IMG_20240708_085715.jpg)
-
අන්දුබයියාගේ තවත් කතාවක් අරගෙන ඔන්න මේ නව වසරේ ආවා. මේක අන්දුබයියාට සිද්දවුන දෙයක්ද කියා මම දන්නේ නෑ. හැබැයි උන්නැහේ තමයි මේක දෙසාවඳාළේ. ත...
-
නාවික සැතපුමක් යනු සමුද්ර හා ගුවන් සේවා කර්මාන්තවල භාවිතා වන මිනුම් ඒකකයක්. නාවික සැතපුමක් ගොඩබිම් සැතපුමකට වඩා වෙනස් වෙනවා. පෘථිවි භූග...
-
නිතීඥ ජොන් ද සිල්වා මහතා කියන්නේ අපේ රටේ ෂෙක්ස්පියර්, සිංහල නාට්යයේ පියා, ලංකා කාලිදාස යන විරුදාවලීයන් ගෙන් හැඳින්වුනු කලාකරුවෙක්. අපේ කොළ...